Vakit gece yarısı, ecram-ü felek gülümsüyor.
Ala tehlil ve tekbir nidasıyla tezyin ediyor koyu karanlığı,
Bir hıçkırık duyuluyor seccade başında, esteğfirullah, esteğfirullah, esteğfirullah…
Baş başa, sen ve rabbin, Secde
Vuslat nihayete eriyor, her şey büsbütün Rab oluyor,
“iyyeke na’budu” hüsn-ü lisanına itiraz etmeden kapanıyor tüm beden, utanıyor kalkmaya o huzuru ilahiden.
Ve secde diyor,
Asimile ruhların fıtratı beşeri anı Secde,
Pencereden sızan ay ışığı misali gönle sızan kalbi heyecan Secde,
Alın yerde her şey boş, ruh şad olmuş, ütopik hayaller için huzura erdiğin vuslatın nihayete erdiği gece yarısı, dilde tesbih kalpte hüzün,
Islanmış seccade ve hicran yarası, secde
Kalp âlemlerin ötesinde hiç bitmeyecek bir nida,
Göğüs kafesini delip geçercesine yakarış ve Dua,
gecenin sessizliğinde ve sensizliğinde “ben yok’um, sadece Allah var” şuuru ,Secde
Varlığında var olunan mutlak gerçek Allah(cc) ve o’nun idraki içinde kendi varlığının yok olduğu an Secde,
Fenafillâh derecesi, Secde